بارهنگ با نام علمی Plantago major متعلق به خانواده Plantaginaceae می باشد.گیاهی است علفی با ارتفاع ۴۰ تا ۴۵ سانتی متر، برگهای و دمبرگهای بلندی دارد، طول برگها ۳۰ تا ۳۵ سانتی متر و تخم مرغی شکل و پهن است. برگها کامل یا دارای حاشیه کمی مواج است و کمی کرکدارمی باشد و هفت رگبرگ طولی برجسته دارد. گلها در یک گل آذین استوانه ای قرار گرفته اند و کوچک و سفید مایل به زرد و نامشخص هستند.

قسمت مورد استفاده آن برگهای خشک شده و به ندرت تازه ،دانه و ریشه هست

خواص درمانی :

مواد موثره بارهنگ شامل اوکبین، پلانتاژین، سوکسی نیک اسید، آدنین و کولین است.

از بارهنگ در موارد درمانی زیر استفاده می شود:

۱- برای درمان برونشیت
۲-کم خونی
۳-معالجه آسم
۴-سوختگی
۵-درمان دردهای معده
۶-دردهای گلو
۷-معالجه بند آمدن ادرار
۸-تحریکات چشم

خواص برگ:

۹- برگهای تازه و خرد شده آن برای زخمهایی که دیر التیام می یابند و مالیدن برگهای تازه له شده بر روی زخمهای گزیدگی حشرات موثر است.
۱۰- می توان کوبیده برگ را با وازلین روی زخمهای چرکدار مالید تا به سرعت بهبود یابند.
۱۱-برگ آن خاصیت ضد عفونی کننده دارد

خواص ریشه:

۱۲- جوشانده ریشه بارهنگ نیز برای قطع اسهال توصیه شده است.

خواص دانه:

۱۳-از دانه گیاهان مذکور در رفع یبوست های مقاوم
۱۴-اسهال های ساده
۱۵-درد های ناشی از التهاب کلیه و مثانه
۱۶-همچنین در خون آمدن از ریه استفاده به عمل می آید.
۱۷-همچنین لعاب تخم آن نرم کننده سینه، تب بر، معرق، مدر و ضد روماتیسم است.
۱۸-همچنین دانه این گیاه هم خاصیت ضد عفونی کننده و خلط آوری خوبی برای دستگاه تنفسی دارد.
۱۹- در آلمان بچه ها به آبنبات بارهنگ خیلی علاقه دارند و وقتی دچار گلودرد شدند این شیرینی را به آنها می دهند تا بمکند و گلویشان نرم شود. درحقیقت آبنبات بارهنگ چیزی جز عسل نیست منتهی عسلی است که زنبورهای عسل روی گلهای بارهنگ نشسته و از آن تغذیه و عسل تهیه کرده اند.
۲۰-بارهنگ برای پرندگان هم مصرف می شود و دانه های ریز بارهنگ از غذاهای ناب و مفید پرندگان قفس است.

*** طبق نظر حکمای سنتی طبیعت آن سرد است.